بررسی تجربی سطح تماس ویژه در بستر آکنده ی دوار ناهمسو

با توجه به بازده چشمگیر بسترهای آکنده دوار، در این پژوهش ضمن تشریح کامل روش تعیین تجربی سطح تماس ویژه( با در نظر گرفتن واکنش شیمیایی)، تأثیر عامل­ هایی چون غلظت محلول جاذب ورودی و کسر مولی جذب شونده­ ی موجود در فاز گاز (توأم با شدت جریان دو فاز گاز ـ مایع و سرعت چرخش بستر) بر میزان تجربی سطح تماس ویژه مورد مطالعه قرار گرفت. در این راستا، اثرپذیری عامل سطح تماس از متغییرهای عملیاتی مطرح شده (با هدف بهبود مجموعه متغیرهای عملیاتی موثر در دست­یابی به بیش­ترین میزان بازده ی سامانه) بر پایه 324 داده تجربی اندازه­ گیری شده بررسی شد. مطابق با نتیجه­ های به ­دست آمده بر خلاف تصور مرسوم دو عامل جدید مطرح شده در این مطالعه (غلظت جاذب و جذب شونده ورودی) به میزان چشمگیری بر مقدار تجربی سطح تماس ویژه و به دنبال آن ضریب کلی انتقال جرم، بازده ی و اندازه ­های بهینه سامانه عملیاتی اثرگذار بودند. نتیجه­ های این پژوهش نشان داد که این دو متغییر به عنوان عامل­ های مهم و اثرگذار در مطالعه تجربی و مدل­ سازی این پارامتر (سطح تماس ویژه) در طراحی سامانه عملیاتی مطرح هستند.